We rennen verward rond, melden ons bij Gamma’s, Karweien, bouwbedrijven en stoffeerders. We staren naar tekeningen en samples, struinen websites af en maken het iedereen, die in de aankomende weken ‘iets’ komt doen in de Watergeus, lastig.
De architect is inmiddels grijs geworden… en dan hebben we het niet over de haarkleur van de aannemer, de timmerman en de elektricien…
Moeten de gordijnen nu licht of donker? Welke tegels moeten er in de toiletten, wat met het tapijt, de bekleding van de bar, het hout tegen de muur, het behang, beton ciré, de meubeltjes, kleur van het plafond? Verplaatsen we de haard of doen we hem, weg? En moet de grote tafel nu wel of niet geschuurd en gebeitst? Er ontspint een discussie of er glazen deuren voor de wijnkast moeten of dichte en welk bier moet er op de tap? We onderzoeken of we gezuiverd water gaan schenken of blijven we dozen en flessen weggooien?
En ja hoor, naast al dat gedoe stort de 30-jaar oude kassa in en schrijven we de rekeningen met de hand! Old school pur sang! Je zou bijna denken dat er zwart geld gegenereerd moet worden. Maar… we blijven netjes… en inmiddels is er een gierend modern exemplaar geïnstalleerd, die bijna zelf nadenkt en de omzetten de boekhouding inspuugt. Nog even en die dingen zitten in de bediening. Maar mijn hemel wat een klus voordat ie weet wát ie moet doen… Enfin.
De kooklokaalkeuken staat op Marktplaats en de gordijnen, het oude servies, de windlichten, de vouwgordijnen met toebehoren, de glazen karaffen en ga zo maar door. (Tenslotte ving een vriendinnetje nog 2 euro voor een oud douchegordijn…). En wat we niet verkopen zetten we 3 november aan de deur want 4 november gaan we afbreken met behulp van heel lieve hulptroepen (alvast bedankt!) zodat 5 november timmerlieden, elektriciens, stukadoren, tegelzetters etc. het pand kunnen veroveren. We zijn gespannen.
Het eind van een tijdperk nadert. Maandag 5 november is het zover: lang leve de verbouwing!
Wordt vervolgd.
