22 maart 2020
Lieve mensen,
Zo voelt het dus: verslagenheid, ontreddering, verbijstering. Je hoofd gaat zeer doen van het piekeren. Waar waren we mee bezig en wat kunnen we nu doen? Het is bizar en als je naar buiten kijkt zie je dat de stilstaande wereld ‘gewoon’ doordraait, dat het voorjaar wordt, er lammetjes geboren worden, er bloemen bloeien en dat de zon schijnt… de natuur is op het moment ‘zeldzaam mooi’.
Na de eerste verlammende dagen met de prangende vraag: moeten we ook afhaalmaaltijden gaan verzorgen, zagen we ineens Sandra de terrasmeubels in de olie zetten en Cor in de kruidentuin schoffelen. Bas mailde dat ie het koken mist en bedenkt met zijn 7-jarige zoon nieuwe gerechten. Roos bestudeert de wijnkaart en streept al het ‘overbodige’ eruit en als volgende week de fluisterbootjes komen gaat Renate ze te lijf met grote emmers sop. Maina en Mariska poetsen de buitenboel en speuren naar vergeten stofnesten. De twee leerlingen hebben kookopdrachten gekregen voor thuis.
Maar er is nog meer beweging in de Watergeus. Op de, door de aannemer, timide gestelde vraag: ‘Mogen wij met de renovatie van die kamertjes wel doorgaan?’ hebben we ‘ja’ geantwoord. En die nieuwe vetvanger die gepland stond voor morgen? Zoals er het op dit moment uitziet gaat die er ook ‘gewoon’ in. Ook al is dat ook niet meer zo ‘gewoon’. En ja, de tuinmannen gaan ook hun gang, wat moet je met al die gemaakte afspraken? Mensen nog meer teleurstellen? Steken we onze kop in het zand door alles piekfijn in orde te willen hebben voor als we ons te zijner tijd weer mogen bewegen? We weten het niet. Al is het vet, na al die investeringen (steiger, terras, tuin), echt wel van onze botten, we doen toch maar wat we kunnen om alles netjes voor elkaar te hebben. Voor elkaar.
En, als het zo blijft als nu en we zijn weer een beetje geland, dan gaan we ons beraden over maaltijden. Maar dat laten we u dan tijdig weten!
Bel naar Annemarike op 0172-408398 als je vragen hebt of gewoon verlegen zit om een praatje. We wensen jullie allemaal sterkte en hopen elkaar over niet al te lange tijd weer te mogen begroeten.
Annemarike & Sjanie.
